Ελληνόφωνοι ευρωπαϊστές ή αυτοκρατοριστές έπρεπε να ονομάζωνται όσοι θέλουν μία Ενωμένη Ευρώπη υπό εθνικιστικό καθεστώς

  

Όταν ένας ελληνόφωνος ευρωπαϊστής αυτοπροβάλλεται ως εθνικιστής, και λέει στον Ελληνικό λαό ότι θέλει μία εθνικιστική Ευρώπη, την Ευρώπη των εθνών, κλπ, είναι σαν να βλέπουμε μπροστά μας έναν Ανδρέα Παπανδρέου με εθνικιστικό μανδύα να αναφωνεί το εθνοπροδοτικό σύνθημα, "δεν διεκδικούμε τίποτε, και δεν παραχωρούμε τίποτε".

Οι ευρωπαϊστές με εθνικιστικό μανδύα, έπρεπε να αποκαλούνται αυτοκρατοριστές. Τους ενδιαφέρει μία ηπειρωτική αυτοκρατορία, μία ευρωπαϊκή ομοσπονδία ή συνομοσπονδία, και θέλουν την Ελλάδα ως προσάρτημα μίας τέτοιας αυτοκρατορίας.

Στο όνομα του πατριωτισμού, του εθνικισμού, του Ελληνισμού, ουσιαστικώς θέλουν η Ελλάδα να μην είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο έθνος-κράτος, διότι δεν βλέπουν την Ευρώπη ανταγωνιστικώς. Δεν θεωρούν ότι πρέπει να διεκδικούμε ευρωπαϊκά εδάφη, ούτε να καταστεί η Ελλάδα ηγεμονική δύναμη στην Ευρώπη και στην Μεσόγειο.

H σύγχυση πολιτικών ταυτοτήτων, όταν βασίζεται σε αναχρονισμούς και αποστεωμένες αντιλήψεις

  

Στην σημερινή εποχή ενώ αρκετοί αριστεροί και δημοκράτες θεωρούν ότι αποτελούν την επαναστατική πτέρυγα του πολιτικού φάσματος, ουσιαστικώς είναι η πιό αντιδραστική και η πιό αντιδημοκρατική πτέρυγα.

Αυτό αποδεικνύεται με δύο στοιχεία. Εις ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία λειτουργεί ως αυτοκρατορία, ταυτίζονται μαζί της. Εκχωρούν εθνικολαϊκές εξουσίες και προνόμια στην ανεξέλεγκτη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Την ίδια στιγμή υποστηρίζουν με φανατισμό τα "δικαιώματα" των λαθροεποίκων. Και στις δύο περιπτώσεις αριστεροί και δημοκρατικοί υπερασπιστές της ΕΕ πλήτουν την δημοκρατία εκχωρώντας δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών σε υπερεθνικούς θεσμούς και σε αλλοεθνείς.

Το ότι κάποιος αυτοτιτλοφορείται αριστερός και δημοκράτης, δεν σημαίνει ότι στην πράξη υπερασπίζεται αυτό που λέει. Τα κυρίαρχα αριστερά ρεύματα στην σημερινή εποχή υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή ολιγαρχία και την ευρωπαϊκή αυτοκρατορία.

Το φυσικό περιβάλλον σήμερα κινδυνεύει από την αριστερόστροφη πράσινη οικο-εγκληματικότητα

  

Σήμερα οι μεγαλύτεροι εχθροί της Φύσεως είναι τα αριστερόστροφα εγκληματικά πράσινα κινήματα, τα οποία απαιτούν την κοπή δέντρων και την εξάλειψη δασικών εκτάσεων, για να εγκατασταθούν στην θέση τους αιολικά πάρκα.

Παλαιότερα, η κατηγορία της καταστροφής του περιβάλλοντος έπεφτε πάνω στις πλάτες των δεξιόστροφων καπιταλιστικών κομμάτων επειδή με τις πολιτικές που ακολουθούσαν, κατέστρεφαν δασικές εκτάσεις για να κτιστούν οικισμοί και εργοστάσια.

Σήμερα η καταστροφή του περιβάλλοντος έχει ξεκάθαρα αριστερό πρόσημο. Η δικαιολογία είναι γελοία, "για να σωθεί ο πλανήτης".

Τα πράσινα κινήματα σήμερα έχουν ένα στόχο, να καταστρέψουν το φυσικό περιβάλλον στο όνομα της σωτηρίας του. Καταστρέφουν τα δάση για να κτίσουν αιολικά πάρκα.

Η τακτική της συνδυαστικής επιθέσεως πατριωτικών και αντεθνικών δυνάμεων μπορεί να οδηγήσει το καθεστώς Μακρόν σε κατάρρευση

 

Ένα από τα συστημικά προβλήματα των αντι-ΕΕ πολιτικών δυνάμεων είναι ότι δεν ξέρουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που τους δίνονται για ανατροπή του καθεστώτος.

Όταν ξεσπούν ταραχές από την αριστερή πτέρυγα του πολιτικού φάσματος επειδή η αστυνομία σκότωσε κάποιο άτομο μειονότητος, η στάση των περισσοτέρων πατριωτών είναι να ευθυγραμμίζωνται με το προδοτικό καθεστώς, επειδή δεν θέλουν τους λαθρομετανάστες. Ή να παραμένουν παθητικοί.

Ενώ το σωστό είναι να εκλάβουν την συγκεκριμένη σύγκρουση ως μοναδική ευκαιρία, και να ανοίξουν άλλο ένα μέτωπο συγκρούσεως, πραιτωριανοί εναντίον πατριωτών.

Οι ανθελληνικές και ετεροφοβικές συγκεντρώσεις πρέπει να βρίσκουν όλη την κοινωνία απέναντί τους

  

Άλλη μία ανθελληνική και ετεροφοβική συγκέντρωση.

Πρέπει να πολλαπλασιαστούν οι διαδηλώσεις υπέρ της ελληνικότητος και της παραδοσιακής οικογενείας.

Οι εκδηλώσεις μίσους εναντίον της ετεροφυλοφιλίας πρέπει να αντιμετωπίζωνται με μαχητικότητα.

Η αντικοινωνικές συμπεριφορές και οι ρατσιστικές εκδηλώσεις μισανθρωπισμού που προάγουν τον αυτοενουχισμό δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με τον Ελληνισμό.

Η εκλογική αποχή της 25ης Ιουνίου προκλήθηκε από την ηττοπάθεια των αντιπολιτευομένων κομμάτων

 

Επειδή η εκλογική αποχή είναι πάλι μεγάλη, διαισθάνομαι ότι οι εκλογομανείς πολίτες θα αρχίσουν πάλι να ωρύωνται κατά της αποχής, η οποία ευνοεί το πρώτο κόμμα.

Ως συνήθως η πολιτική εθελοτυφλία υπερισχύει της πραγματικότητος.

Εδώ και περίπου έναν μήνα, τα κόμματα που βγήκαν χαμένα στις προηγούμενες εκλογές, καλούν τους ψηφοφόρους τους να πάνε να τα ξαναψηφίσουν για να υπάρχει ισχυρή ...αντιπολίτευση!

Η πολιτική τους γραμμή είναι περίπου η εξής: "Για να μην γίνει ο Μητσοτάκης πανίσχυρος, ψηφίστε μας".

Δηλαδή ψηφίστε μας, για να γίνει ο Μητσοτάκης κυβέρνηση, αλλά όχι πολύ ισχυρή κυβέρνηση.

Πορεία μίσους και ντροπής στην Θεσσαλονίκη

 

Άλλη μία προπαγανδιστική πορεία μίσους και ντροπής.

Όσοι επί δεκατίες απεργάζονται την ποινικοποίηση της παραδοσιακής οικογένειας, όσοι λειτουργούν ως όχλος που απαιτεί το λιντσάρισμα όσων αρνούνται την ύπαρξη 63 φύλων, όσοι μισούν τις γυναίκες και θέλουν τον παραγκωνισμό τους στους αθλητικούς αγώνες από εγχειρισμένους άνδρες, όσοι απαιτούν την υποχρεωτική πλύση εγκεφάλου σε μικρά παιδιά στα σχολεία ώστε να τα ωθήσουν στην αλλαγή φύλου με χειρουργική επέμβαση, όσοι απαιτούν "υιοθεσίες" τέκνων για να εθίσουν τα νήπια σε διεστραμμένες συμπεριφορές, όσοι μισούν την ετεροφυλοφιλική σχέση κρυπτόμενοι πίσω από έωλους δικαιωματισμούς, δεν έπρεπε να έχουν καμμία δυνατότητα να διαφθείρουν την κοινωνία.

Αν θέλουν να συνεισφέρουν κάτι, ας διαφθείρουν την νεοθωμανική κοινωνία. Θα ήταν προς το συμφέρον του Ελληνισμού να παρακμάσει η νεοθωμανική οικογενειακή παράδοση.

Πρέπει να υποστηρίζουμε το δικαιωματικό μοντέλο των λοάτκι, αρκεί το πεδίο δράσεως να είναι η νεοθωμανική Τουρκία.

https://www.newsit.gr/topikes-eidhseis/Thessaloniki-Pride-2023-xiliades-kosmou-stous-dromous-stelnoun-to-minyma-aniko-se-emena-tympana-simaies-mousikes-kai-xromata/3804130/

Τα ρωσσικά προβλήματα επιμελητείας και στρατηγικού σχεδιασμού παραμένουν άλυτα ακόμη και αν κατασταλεί η ανταρσία της Wagner

 

Ασχέτως με το ποιά θα είναι η κατάληξη της ανταρσίας της στρατιωτικής εταιρείας Wagner, η ανωτάτη ρωσσική ηγεσία εδώ και πολλούς μήνες αδιαφορούσε για τις μεγάλες απώλειες των Ρώσσων στρατιωτών, και τα προβλήματα τροφοδοσίας.

Έκρυβε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, δια της αποσιωπήσεως.

Και ενώ η Ουκρανική ηγεσία αντιμετωπίζει τα ίδια και μεγαλύτερα προβλήματα σε απώλειες ανθρώπινου δυναμικού και προβλήματα τροφοδοσίας, εν τούτοις έχει το πλεονέκτημα του αμυνομένου, ότι υπερασπίζει το Ουκρανικό έδαφος. Της δίνεται το περιθώριο να κάνει λάθη, και συγχρόνως να κατευνάζει τις εσωτερικές έριδες.

Η "κοστολόγηση" των προγραμμάτων των εχθρών του λαού

  

Συνεχίζοντας την προηγουμένη δημοσίευση, οι ευρωραγιάδες και λοιποί ευρωλάγνοι θέλουν να μας πείσουν ότι τα δικά τους προγράμματα είναι κοστολογημένα, και άρα τα μόνα νόμιμα για εφαρμογή. Eνώ τα μη-κοστολογημένα είναι παράνομα, και μη-εφαρμόσιμα. 

Οπότε να θέσουμε τα εξής ρητορικά ερωτήματα:

-Η προσάρτηση-"ένταξη" της Χώρας στην ΕΕ, ήταν κοστολογημένη από πλευράς οικονομικών συνεπειών; Η κατάργηση του εθνικού νομίσματος κοστολογήθηκε ως προς το τί συνέπειες θα είχε στο πρόβλημα του κρατικού δανεισμού;

-Τα αναγκαστικά μέτρα της πλανδημίας του Μητσοτάκη, ήταν κοστολογημένα; Δηλαδή πέρασαν πρώτα από το δημοσιονομικό συμβούλιο και έλαβαν έγκριση;

-Τα μνημόνια ήταν κοστολογημένα από πλευράς κοινωνικού αντικτύπου και εθνικής ασφαλείας; Κοστολογήθηκαν ως προς τις οικονομικές και γεωπολιτικές συνέπειες που θα έχουν στην ελληνική κοινωνία; Η Ελλάδα μετετράπη σε αποικία χρέους της ΕΕ. Αυτό ονομάζουν οι ευρωραγιάδες τύπου Σκέρτσου κοστολογημένη πολιτική;

Το νέο νομοθετικό τέχνασμα για την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής και την απαγόρευση συμμετοχής κομμάτων στις εκλογές

  

Οι δημοσιονομικές γελοιότητες των ευρωραγιάδων και των τζημεροειδών τείνουν να μετατραπούν σε μέτρο αξιολογήσεως και ποινικοποιήσεως των κομμάτων που λαμβάνουν μέρος στις εκλογές.

Θα είναι το επόμενο νομοθετικό μέτρο απαγορεύσεως συμμετοχής στις εκλογές για όσα προγράμματα κομμάτων δεν είναι "κοστολογημένα". Εννοούν εγκεκριμένα, βάσει μνημονιακών κριτηρίων.

Επειδή θεωρούν ότι ένα κράτος είναι κάτι αντίστοιχο με μία εταιρεία, οφείλει να συμπεριφέρεται όπως μία εταιρεία, δηλαδή να υπολογίζει έσοδα-έξοδα.

Με αυτό τον απλοϊκό συλλογισμό, θέλουν να περάσουν νόμο δια του οποίου τα κόμματα θα υποχρεούνται να στέλνουν τα προγράμματά τους για κοστολόγηση στο δημοσιονομικό συμβούλιο.