Απονομιμοποιητική δήλωση για τις εκλογές της 21ης Μαΐου

  

Μία απλή δήλωση που κάθε πολίτης ή συλλογικότητα μπορεί να κάνει μετεκλογικώς, αν όντως θέλει να δηλώνει αντισυστημικός και ενεργός πολίτης.

Μπορεί να την αναρτήσει στα κοινωνικά δίκτυα ως εξωτερίκευση της πολιτικής του βουλήσεως. Εννοείται ότι μπορεί να γράψει μία παρεμφερή δήλωση, αναλόγου περιεχομένου. Πάντως να μην αναγνωρίσει το εκλογικό αποτέλεσμα.

Αν δεν το πράξει, σημαίνει ότι σκύβει το κεφάλι στις κατοχικές κυβερνήσεις, και θα συνεχίσει ξανά και ξανά τα ίδια λάθη. Θα περιμένει τις επόμενες εκλογές, για να ξαναεισπράξει άλλη μία εκλογική ήττα.

Βασικό προτέρημα ενός καλού στρατηγού, είναι το να μην δίνει μάχη σε χρόνο, τόπο, και με τρόπο που δεν έχει επιλέξει ο ίδιος. Θέλει πάντα να επιλέγει εκείνος τον τόπο, χρόνο, και τον τρόπο που θα διεξαγάγει την μάχη.

Η μετεκλογική συμπεριφορά των μικρών κομμάτων αποδεικνύει αν είναι συστημικά ή αντισυστημικά

 

Τώρα που έγιναν οι εκλογές, αξίζει να σταθούμε στην μετεκλογική συμπεριφορά των ηττημένων, των λεγομένων μικρών ή κατά φαντασίαν αντισυστημικών κομμάτων.

Η συντριπτική τους πλειοψηφία ουδέποτε σκέφτηκε να αμφισβητήσει το εκλογικό αποτέλεσμα, με κατηγορίες περί νοθείας. Αληθινές ή ψεύτικες, δεν έχει σημασία. Εφ' όσον κάποιο κόμμα δηλώνει αντισυστημικό, σημασία έχει να απονομιμοποιείται ο εχθρός. Ηθικό είναι ό,τι συμφέρει την Πατρίδα, και όχι ό,τι συμφέρει την ΝΔ.

Ένα κόμμα ή ένα καθεστώς που πραγματικά θέλει την εξουσία, αποδεικνύει την αξία του ασχέτως εκλογικού αποτελέσματος. Υπενθυμίζω δύο σχετικώς πρόσφατα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Το καλοκαίρι του 2015 έγινε δημοψήφισμα στην Ελλάδα, ηττήθηκε το ΝΑΙ, επικράτησε το ΟΧΙ. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα συνασπίστηκε η μνημονιακή συμμορία, και μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ.

Τα δήθεν αντισυστημικά κόμματα ούτε καταγγέλουν προεκλογικώς τις δομικές ανισότητες, ούτε αμφισβητούν μετεκλογικώς το αποτέλεσμα

 

Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετά "αντισυστημικά" κόμματα δέχονται να συμμετάσχουν σε ένα ετεροβαρές εκλογικό σύστημα, χωρίς να καταγγέλουν τις δομικές ανισότητες που ενυπάρχουν.

Δηλαδή δέχονται να παίξουν με τράπουλα σημαδεμένη από τον αντίπαλο, χωρίς να το δηλώνουν ανοικτά. Με αποτέλεσμα να νομιμοποιείται στην λαϊκή συνείδηση ότι οι κοινοβουλευτικές εκλογές είναι τάχα αδιάβλητες, και ο μόνος νόμιμος μηχανισμός εναλλαγής στην εξουσία.

Ας δούμε κάποιες από τις δομικές ανισότητες από την οπτική γωνία ενός οιουδήποτε αντισυστημικού κόμματος.

Πρώτον, οι εκλογικοί κατάλογοι είναι γεμάτοι με πολιτογραφημένους αλλοεθνείς. Συνεπώς ένα αντισυστημικό κόμμα θα έπρεπε να απαιτεί εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων. Δεχόμενο να συμμετάσχει στο εκλογικό παιχνίδι, μόνο με την υπόσχεση ότι ΘΑ αλλάξει τον νόμο περί ιθαγενείας, ΟΤΑΝ έχει την εξουσία, σημαίνει ότι δέχεται να ηττάται εσαεί. Μετά από κάποιες δεκαετίες όταν οι αλλοεθνείς θα είναι πλειοψηφία, δεν θα είναι δυνατόν να αλλάξει ο νόμος περί ιθαγενείας.

Διαφορετικές στρατηγικές καταλήψεως της εξουσίας πλην των κοινοβουλευτικών εκλογών

 

Κάθε φορά που διοργανώνονται κατοχικές εκλογές, από διαφόρους πολιτικώς αδαείς προβάλλεται το ψευτοδίλημμα «συμμετοχή στις εκλογές ή αποχή», υπονοώντας ότι η αποχή είναι απαράδεκτη, ενώ η συμμετοχή είναι υποχρεωτική, ωσάν να μην υπάρχουν άλλες λύσεις ή άλλες προτάσεις. 

Όσες συλλογικότητες ή όσα άτομα έχουν τέτοιες απόψεις, προσβάλλουν με απαξιωτικές φράσεις όσους αρνούνται την πολιτική πειθάρχηση στους καθεστωτικούς εκλογικούς κανόνες. 

Στην πραγματικότητα προβάλλουν την δική τους ασχετοσύνη και την δική πολιτική δειλία πάνω σε τρίτους. Και φυσικά, ουδέποτε απολογούνται για το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια που συμμετέχουν αυτοί στις καθεστωτικές εκλογές, δεν έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Μήπως φταίνε όσοι απέχουν; Γι’ αυτό δεν πηγαίνουν καλύτερα τα πράγματα στην χώρα; Ή μήπως οι καθεστωτικές εκλογές είναι ο μηχανισμός νομιμοποιήσεως και διαιωνίσεως της αυτοτροφοδοτούμενης παρακμής; Μήπως όσοι συμμετέχουν μανιωδώς σε αυτές τις διαδικασίες φράσσουν κάθε άλλη μορφή δράσεως; 

Η κυνοβουλευτική δειμοκρατία είναι η δικτατορία της μετριοκρατίας

  

Για όσους αφελείς θεωρούν ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι πολιτικό σύστημα πού τάχα εκφράζει την βούληση των πολιτών, να τους ενημερώσουμε ότι δεν πληροί ούτε τα στοιχειώδη κριτήρια για να αποκαλείται πολίτευμα.

Από την στιγμή που δεν υφίσταται ο θεσμός της ανακλητότητος των βουλευτών, οιοσδήποτε εκλεγεί, κάνει ό,τι θέλει, και οι εντολείς του-ψηφοφόροι απλώς δικαιούνται μετά 4 έτη να μην τον επανεκλέξουν.

Στην ουσία πρόκειται για τυραννία με κοινοβουλευτικό μανδύα. Καμμία ποινική ευθύνη δεν φέρει ο εκλεγμένος σε περίπτωση που νομοθετήσει τα αντίθετα απ' αυτά που υπεσχέθη.

Ακόμη και σε ένα απλό πληρεξούσιο, ανά πάσα στιγμή μπορείς να ανακαλέσεις την εντολή που έδωσες στον εντολοδόχο. Αλλά στην κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν μπορείς να ανακαλέσεις τον βουλευτή που ψήφισες. Ο βουλευτής όμως μπορεί να ανακαλέσει τις προεκλογικές υποσχέσεις που έδωσε.

Η Βρετανία σταδιακώς μετατρέπεται σε αποικία της Ινδίας

  

Η διαδικασία αποικισμού έχει αντιστραφεί. Ο πρωθυπουργός Rishi Sunak είναι παιδί Ινδών μεταναστών, ενώ ο πρωθυπουργός της Σκωτίας Humza Yousaf είναι παιδί Πακιστανών μεταναστών.

Όπως κάποτε η Ινδία είχε Βρετανούς κυβερνήτες και εισήγαγε βρετανικά ήθη και έθιμα, τώρα η Βρετανία έχει Ινδούς κυβερνήτες και εισάγει ινδικά ήθη και έθιμα.

Η Ινδία έχοντας αντιληφθεί ότι η (λαθρο)μετανάστευση αποτελεί γεωπολιτικό όπλο διεισδύσεως και κατοχής μίας χώρας, ενθαρρύνει μεταναστευτικές ροές όπως κάνει και το Μεξικό στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ.

Η φορολογία είναι ληστεία και πρέπει να ποινικοποιηθεί ως διαρκές έγκλημα

  

Επειδή πλησιάζει η εργατική Πρωτομαγιά, βλέπω στους δρόμους αφίσες από διάφορες συλλογικότητες εργαζομένων, οι οποίες εκφράζουν αιτήματα, και πράγματι απορώ με την αφέλεια αρκετών εργαζομένων.

Πχ οι ταχυμεταφορείς και άλλοι υπάλληλοι, ζητούν να σταματήσει η αδήλωτη εργασία.

Η απλήρωτη εργασία είναι εξ ορισμού ληστεία των εργαζομένων από τους εργοδότες. Αλλά από πού και ως πού η δηλωμένη εργασία είναι κάτι που πρέπει να επιδιώκουν οι εργαζόμενοι στην σημερινή Ελλάδα; Για να μπορεί να τους ληστεύει το μνημονιακό ψευδοκράτος;

Για ποιό λόγο να θέλει ένας εργαζόμενος να δηλώσει την αμοιβή του στο ψευδοκράτος; Προφανώς επειδή νομίζει ότι έτσι θα εξασφαλίσει ασφαλιστική και συνταξιοδοτική κάλυψη. Ή ότι έτσι θα πιεστεί ο εργοδότης να τον πληρώνει τακτικώς.

Ο ορατός κίνδυνος εκμητσοτακισμού της πολιτικής μας ζωής

  

Η πρόσφατη απαγόρευση συμμετοχής στις εκλογές μη αρεστών κομμάτων στην μνημονιακή Ελλάδα, σίγουρα οδηγεί στον εκμητσοτακισμό της πολιτικής ζωής.

Η σφραγίδα του Αρείου Πάγου στην συνταγματική εκτροπή απλώς επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη σε μία αποικία χρέους. Η ηγεσία του Αρείου Πάγου κατά πλειοψηφία προτίμησε τον αυτοεξευτελισμό. Δικαίωμά της. Δικαίωμα και του Λαού να την θεωρεί ανύπαρκτη, ανούσια, υποταγμένη, εξαρτημένη.

O Εσπερινός της Εφέσου - η Ελληνική "τρομοκρατία" εναντίον των βαρβάρων Ρωμαίων

  

Γύρω στον Μάϊο του -88(η ημερομηνία δεν έχει καθοριστεί επακριβώς), ο Μιθριδάτης ο Ευπάτωρ, προσπαθεί να αναχαιτίσει την ρωμαϊκή επεκτατικότητα στον Ελλαδικό χώρο.

Οι περισσότερες Ελληνικές πόλεις της δυτικής Μικράς Ασίας συμμαχούν μαζί του. Η Αθήνα τάσσεται με τον Μιθριδάτη ελπίζουσα στην απελευθέρωσή της από την ρωμαϊκή σκλαβιά.

Και τότε θα γραφτεί μία από τις σημαντικότερες σελίδες της Ελληνικής ιστορίας. Το -88 ο Μιθριδάτης οργάνωσε την μεγάλη σφαγή των Ρωμαίων και Ιταλών εμπόρων στην Μικρά Ασία.

Επανεμφανίζεται ο κίνδυνος της Μεγάλης Σερβίας, με το πρόγραμμα Σερβικός Κόσμος

 

https://balkaninsight.com/2021/09/02/belgrades-serbian-world-fantasies-jeopardise-balkan-cooperation/

H Σερβία του προέδρου Vucic αντιγράφει την Ρωσσία στο ζήτημα της πολιτικής "ολοκληρώσεως"(integration policy)=επεκτατική πολιτική.

Μιλά και αυτή για Σερβικό Κόσμο, κατά το πρόγραμμα Ρωσσικός Κόσμος. Ο Σερβικός Κόσμος είναι ένας ευφημισμός του πραγματικού όρου, Μεγάλη Σερβία.

Αρχικώς η Σερβία προσπαθεί να ενσωματώσει/υποτάξει το Κόσοβο, την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και το Μαυροβούνιο.

Σε δεύτερη φάση ενδιαφέρεται να προσαρτήσει περιοχές που σήμερα ανήκουν στην Βουλγαρία, στην Ουγγαρία, και στην Ρουμανία.

Για το σιδηροδρομικό έγκλημα στα Τέμπη, τώρα είναι αργά για δάκρυα

 

Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι, μία από τις πρώτες ενέργειες του Γ. Παπανδρέου όταν έβαλε την Ελλάδα στα μνημόνια ήταν να καταργήσει πλήρως το σιδηροδρομικό δίκτυο Πελοποννήσου. Απέκοψε μία ολόκληρη περιοχή της Ελλάδος, για να εμφανίσει μειωμένες δαπάνες στους τροϊκανούς.

Η ίδια λογική επεκράτησε και με τα νοσοκομεία λοιμωδών, τα έκλεισαν για να εμφανίσουν μειωμένες δαπάνες.

Συγχρόνως επεκράτησε η "λογική" του πλιάτσικου: δισεκατομμύρια για τις πολλαπλές ανακεφαλαιοποιήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε στην εθνική οικονομία, επιβολή διοδίων κάθε 20 χιλιόμετρα στο εθνικό δίκτυο δήθεν για να χρηματοδοτηθούν νέες επενδύσεις στο οδικό δίκτυο, ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας σε γερμανική εταιρεία η οποία τα αγόρασε με δάνεια από ελληνικές τράπεζες.

Yπέρ της αποσχίσεως της Μαριουπόλεως και από την Ουκρανία, και από την Ρωσσία

  

https://www.newsit.gr/ellada/poreia-oukranon-sto-kentro-tis-athinas-i-marioupoli-tha-ginei-ksana-diki-mas/3715014/

Η πλήρης απουσία ελληνοκεντρικής σκέψεως οδηγεί σε κωμικοτραγικά φαινόμενα σαν αυτό: Ουκρανοί διαδηλωτές στο κέντρο της Αθήνας διαδηλώνουν μαζί με ουκρανικές και ρωμέϊκες σημαίες για την επιστροφή της Μαριουπόλεως στην Ουκρανία.

Και καλά, οι Ουκρανοί θέλουν την Μαριούπολη, όσοι ελληνόφωνοι συμμετείχαν γιατί θέλουν την επιστροφή της στους Ουκρανούς; Τους χρωστάμε κάτι και δεν το γνωρίζουμε;

Η Μαριούπολη εδώ και αιώνες διεκδικείται από Τατάρους, Ρώσσους, Ουκρανούς, Τούρκους, Λιθουανούς, Μογγόλους. Και παρά τους απηνείς διωγμούς, σήμερα έχει αρκετούς ελληνογενείς κατοίκους.

Η βοήθεια για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών εντάσσεται στις διακρατικές και όχι στις διαπροσωπικές σχέσεις

Σχετικώς με την ''ανθρωπιστική" βοήθεια προς Τουρκία και Συρία λόγω του σεισμού, γράφτηκαν ένα σωρό ανοησίες. Κάποιοι μπερδεύουν τις διαπροσωπικές με τις διακρατικές σχέσεις. Τάχα είμαστε όλοι άνθρωποι και άρα πρέπει να βοηθάμε σε δύσκολες στιγμές.

Αυτό πάνω-κάτω ήταν και το γελοίο μήνυμα του Μητσοτάκη, δικαιολογώντας την βοήθεια προς την Τουρκία. Αλλά την ίδια στιγμή αρνήθηκε να στείλει βοήθεια προς την Συρία παρά μόνον αν του έδινε άδεια η ΕΕ, διότι υφίστανται δυτικές κυρώσεις εις βάρος της Συρίας, και οι δυτικοί πολιτικοί δεν θέλουν να δείξουν ότι αναγνωρίζουν την κυβέρνηση Άσσαντ.

Άρα είναι πολιτικό το ζήτημα, αφορά διακρατικές σχέσεις. Έτσι οι καρπαζοεισπράκτορες ευρωραγιάδες έστειλαν βοήθεια αμέσως σε ένα κράτος που απειλεί την Ελλάδα, ενώ αρνήθηκαν σε ένα κράτος που δεν την απειλεί.

10/2/23 στις 22:00 ΑΝΑΚΤΗΣΗ LIVE... Ελληνική Θρησκεία, Χθες - Σήμερα, καλεσμένος ο Ιφικράτης Αμυράς

    

         

 

Πολύτιμα συμπεράσματα από την μελέτη της ιμπεριαλιστικής βρετανικής πολιτικής για το πώς πρέπει να ασκείται η Ελληνική εξωτερική πολιτική

 

Μελετώντας την ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας εξάγουμε πολύτιμα συμπεράσματα για το σήμερα, και το πώς θα πρέπει να ασκείται η Ελληνική εξωτερική πολιτική.

Παρ' ό,τι δεν υπάρχει πιά η βρετανική αυτοκρατορία, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι που αντιμετώπισε αποτελούν επαναλαμβανόμενο σχήμα(pattern).

Ενώ ο Hobson στο κλασσικό έργο του Imperialism: A Study, θεωρεί ότι το βασικό κίνητρο του ιμπεριαλισμού είναι το οικονομικό συμφέρον, η μελέτη της ιστορίας δείχνει ότι οι Βρετανοί αξιωματούχοι εμφορούντο κυρίως από γεωπολιτικές ανησυχίες.

Είτε στην εποχή του Ναπολέοντος, είτε στην εποχή του "Μεγάλου Παιχνιδιού" στον Καύκασο κατά της Ρωσίας, είτε στα χρόνια του Α' παγκοσμίου πολέμου, οι Βρετανοί ανησυχούν για τον έλεγχο των στρατηγικών οδών, των επικοινωνιών, των σημαντικών πρώτων υλών, και των πληθυσμών του Τρίτου Κόσμου από κάποια αντίπαλη δύναμη.

Μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς. Η καλύτερη λύση στο ουκρανικό ζήτημα

 

Όσο παρατείνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για κλιμάκωση και επέκταση της συρράξεως.

Από την άλλη μεριά, τόσο αποδυναμώνονται οι δύο αντίπαλες πλευρές: ο διεθνής λιμπεραλισμός που έχει καταστρέψει τα έθνη, και ο ρωσσικός αυτοκρατορικός επεκτατισμός που επίσης έχει καταστρέψει πολλά έθνη.

Ένας περιχαρακωμένος μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς είναι το καλύτερο σενάριο την δεδομένη στιγμή.

Μία νίκη της Δύσεως, θα αλυσοδέσει την Ουκρανία στο διεθνές λιμπεραλιστικό στρατόπεδο και θα αποθρασύνει έτι περαιτέρω τις δυτικές παγκοσμιοποιημένες υπερεθνικές ελίτ.

Μία νίκη της Ρωσσίας, θα προσαρτήσει την Ουκρανία στην ρωσσική αυτοκρατορία, θα αποθρασύνει τις ρωσσικές ελίτ, οι οποίες θα συνεχίσουν να απειλούν και άλλες χώρες.

Το ξεχασμένο Κορσικανικό αντάρτικο δεν πρέπει να εγκαταληφθεί στην μοίρα του από τους Έλληνες

 

https://www.france24.com/en/europe/20220315-france-s-corsica-an-island-of-beauty-rocked-by-nationalist-unrest

Και ενώ η ζωή στο γυφτορωμέικο ψευδοκράτος κυλά ανέμελα, στην Κύρνο/Κορσική ο αγώνας για ανεξαρτησία από την Γαλλία συνεχίζεται.

Άλλη μία περιοχή με ελληνικό πληθυσμό-Μανιάτες ξεχασμένη και εγκαταλελειμμένη από τους "εθνικόφρονας", οι οποίοι πάντοτε ενδιαφερόντουσαν για το τί θα πούν "αι Μεγάλαι Δυνάμεις", και ποτέ για το τί ζητά ο Ελληνισμός της Διασποράς.

Άλλο ένα αντάρτικο ξεχασμένο από τους οπαδούς της "Μικράς πλην εντίμου Ελλάδος", όπως έγινε με το Μακεδονικό αντάρτικο, όπως έγινε με το Ποντιακό αντάρτικο, όπως έγινε με το Σικελικό αντάρτικο, όπως έγινε με το Κυπριακό αντάρτικο, έτσι και το Κορσικάνικο αντάρτικο ουδέποτε έλαβε έστω και την παραμικρή βοήθεια από τους γυφτορωμιούς πολιτικούς διότι απλούστατα είναι γυφτορωμιοί.

Βενιζελικοί και μοναρχικοί είναι συνυπεύθυνοι για την Μικρασιατική καταστροφή

Πολλά από τα δεινά του σύγχρονου Ελληνισμού δεν οφείλονται μόνον στο ότι δεν κατάφερε να δημιουργήσει το δικό του κράτος και να απορωμιοποιήσει την κοινωνική ζωή της Πατρίδος. Οφείλονται και στο ότι 100 χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή, η οποία άλλαξε άρδην τον ιδεολογικό προσανατολισμό της χώρας, υπάρχουν ακόμη άτομα που τάσσονται είτε με το μέρος των βενιζελικών, είτε με το μέρος των μοναρχικών, αρνούμενοι να ρίξουν στα σκουπίδια της ιστορίας και τις δύο πλευρές.

Η πλευρά των βενιζελικών θεωρεί ότι ο Βενιζέλος ήταν ο μεγάλος οραματιστής, ενώ επρόκειτο για έναν πολιτικό νάνο, ο οποίος δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί τις καταστάσεις στις οποίες ενέπλεκε την Ελλάδα. Η δε πλευρά των μοναρχικών ενώ δεν πίστεψε ποτέ στην Μικρασιατική εκστρατεία, ανέλαβε να την συνεχίσει, κάτι που σημαίνει άγνοια κινδύνων και έλλειψη σχεδίων.

Η προσπάθεια αγιοποιήσεως των υπευθύνων της Μικρασιατικής καταστροφής πρέπει να παταχθεί

 

Τα τελευταία χρόνια εκδίδονται βιβλία από αντιβενιζελικούς φιλομοναρχικούς ιστορικούς για το ζήτημα της καταστροφής το 1922 στην Μικρά Ασία. Βασικό τους επιχείρημα είναι ότι έχουν έρθει νέα στοιχεία στο φως, τα οποία τάχα αναιρούν την ευθύνη των βασιλοφρόνων της κυβερνήσεως Γούναρη. Και ότι «αντικειμενικώς», η Ελλάς δεν μπορούσε να επιτύχει τον στόχο της εκστρατείας. Φυσικά στόχος της συγκεκριμένης επιχειρηματολογίας είναι το ξέπλυμα των υπευθύνων και η αγιοποίησή τους.

Υπενθυμίζω ότι είμαι εξίσου αντιβενιζελικός όπως και αντιμοναρχικός. Αν δεν ήταν τόσο άχρηστοι οι πολιτικοί και των δύο παρατάξεων, ο σκοπός της εκστρατείας θα μπορούσε να επιτευχθεί, αρκεί οι ιθύνοντες να διάβαζαν ιστορία και να παραδειγματιζόντουσαν από άλλους ηγέτες.

Αν κάποιος σκέπτεται με στατικό τρόπο, πχ πώς 100 χιλιάδες στρατός θα φτάσει μέχρι τον Σαγγάριο ποταμό, τότε όντως δημιουργούνται ένα σωρό αμφιβολίες για το εγχείρημα. Ο Μεταξάς και ο βασιλεύς Κωνσταντίνος θεωρούσαν καταστροφική την εκστρατεία. Όταν κάποιος είναι πολιτικώς αμόρφωτος, είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να σκεφτεί παρά μόνον με στρατιωτικούς όρους μέσα στο περιορισμένο πλαίσιο μίας τυπικής εκστρατείας.

Εχθροί της Ελλάδος υπάρχουν και εκ δυσμών

  

Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι εχθροί της Ελλάδος υπάρχουν και εκ δυσμών, και δεν πρέπει να το λησμονούμε.

Τον Αύγουστο του 1923, ενώ ακόμη οι μνήμες από την Μικρασιατική καταστροφή είναι νωπές, ο Μουσολίνι αποφασίζει να επέμβει και να καταλάβει την Κέρκυρα. Χρειάζεται ένα πρόσχημα, το βρίσκει σε συνεργασία με κάποιους Αλβανούς που δολοφονούν τον Ιταλό στρατηγό Τελλίνι και την ακολουθία του, η οποία συζητούσε την χάραξη των συνόρων μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας.

Ο Μουσολίνι απαίτησε οικονομική και πολιτική ικανοποίηση από την Ελλάδα θεωρώντας ότι Έλληνες ήταν υπεύθυνοι της δολοφονίας του Τελλίνι, αδιαφορώντας για οιαδήποτε άλλη ερμηνεία του τραγικού συμβάντος.

Στον εικοστό χριστιανικό αιώνα ο Ελληνισμός υπέστη τρεις, και όχι μία γενοκτονία

  

Επειδή την επίσημη ιστορία την γράφουν ρωμιοί, στην συλλογική μνήμη των περισσοτέρων πολιτών έχει επικρατήσει να αναφέρεται ως γενοκτονία αυτή των ελληνογενών μικρασιατικών πληθυσμών εξ αιτίας του Κεμάλ κλπ.

Και αυτό ύστερα από πολύ αγώνα μικρασιατικών συλλόγων, διότι μόλις το "1998" η ουλή των αιλλύνων αποφάσισε να ανακηρύξει την 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Ήτοι, μετά από οκτώ δεκαετίες, τόσο πολύ ενδιαφέρονται για τους Έλληνες.

Όμως υπάρχουν άλλες δύο γενοκτονίες που συνέβησαν εκείνη περίπου την εποχή οι οποίες δεν έχουν αναγνωριστεί ακόμη και οφείλουν να μνημονεύωνται. Η δεύτερη γενοκτονία εις βάρος ελληνογενών πληθυσμών συνέβη επί Στάλιν.

Το παραμύθι της κλιματικής αλλαγής θα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες για όσους το πιστεύουν

 

Όποιος στηρίζει το παραμύθι της κλιματικής αλλαγής θα είναι συνυπεύθυνος για την βίαιη αλλαγή της διατροφής που θα επιβάλλει η ΕΕ στα μέλη της.

Εκτός από έντομα, κατσαρίδες, ακρίδες κλπ, ως πηγή τροφής για την "σωτηρία του ανθρωπίνου είδους", σιγά-σιγά αρχίζει να κανονικοποιείται ο καννιβαλισμός μέσω του τύπου και διαρροής μελετών, συνεδρίων, άρθρων, κ.α.

Τα ψευτοδιλήμματα και οι απατηλές παραδοχές για την εκλογίκευση του ανοσιουργήματος έχουν ως εξής:

Ο πλανήτης υπερθερμαίνεται λόγω ανθρωπίνου δραστηριότητος. Οι αγελάδες, τα αιγοπρόβατα, κλπ, καταναλώνουν πολλή ενέργεια για την ανάπτυξή τους, ενώ για την καλλιέργεια εντόμων απαιτείται ελάχιστη ενέργεια. Επιπλέον τα φυσικά αέρια από τις αγελάδες επιβαρύνουν το περιβάλλον(!), και άρα πρέπει να μειωθεί ο πληθυσμός τους--culling. Επίσης ο πληθυσμός της γής, λένε οι εμπνευστές του ανοσιουργήματος, θα αυξηθεί στα 9 δις άτομα, επομένως ο πλανήτης δεν μπορεί να τους θρέψει όλους με τα υπάρχοντα μέσα καλλιέργειας τροφίμων.

Μικρασιατική καταστροφή, τί έπρεπε να είχε γίνει για να είχε αποφευχθεί

  

Εις ό,τι αφορά την Μικρασιατική καταστροφή, από την στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ζούσε εκτός ρωμέικου (ψευδο)κράτους από το 1830, έπρεπε να είχε συγκροτηθεί υπηρεσία διατηρήσεως της εθνικής ταυτότητος και επανελληνίσεως όσων την είχαν απολέσει, υπηρεσία αναγκαστικής μεταναστεύσεως σε περίπτωση διωγμών Ελληνικών πληθυσμών σε εδάφη που ελέγχονται από εχθρούς, υπηρεσία δολιοφθορών, εξεγέρσεων, αναταραχών και μαύρων επιχειρήσεων στο έδαφος του εχθρού, και υπηρεσία οργανώσεως και διοικήσεως Ελληνικών κοινοτήτων/παροικιών στο εξωτερικό.

Ειδικότερα έπρεπε να ιδρυθούν στρατιωτικές ακαδημίες επαναστατικού πολέμου, πολιτικού πολέμου τύπου ψυχρού πολέμου ΗΠΑ-ΕΣΣΔ, και μαύρων επιχειρήσεων. Αυτά τα τρία είδη πολέμου μάλλον ήταν άγνωστα στον κάθε «επιτελάρχη» τύπου Μεταξά.

Αγωνιζόμαστε για την αποεμβολιοποίηση της ιατρικής

  

Όσοι αγωνίζονται κατά της υποχρεωτικότητος των εμβολίων, χωρίς να απαιτούν αποεμβολιοποίηση της ιατρικής επιστήμης, είναι καταδικασμένοι να ηττηθούν.

Η ανοσοποίηση δεν έχει καμμία σχέση με τον εμβολιασμό.

Από τότε που ξέσπασε η πλανδημία του κορωνοϊού έχει λυσσάξει το "ιατρικό" κατεστημένο. Κάθε λίγο και λιγάκι ανακοινώνει νέες πανδημίες, ξεσπάσματα ιλαράς, ευλογιάς, και ό,τι άλλο σκαρφίζονται για να τρομοκρατήσουν την αφελή μάζα. Και φυσικά η πρώτη τους λύση, στο υποτιθέμενο πρόβλημα, είναι...μαζικός εμβολιασμός.