Απονομιμοποιητική δήλωση για τις εκλογές της 21ης Μαΐου

  

Μία απλή δήλωση που κάθε πολίτης ή συλλογικότητα μπορεί να κάνει μετεκλογικώς, αν όντως θέλει να δηλώνει αντισυστημικός και ενεργός πολίτης.

Μπορεί να την αναρτήσει στα κοινωνικά δίκτυα ως εξωτερίκευση της πολιτικής του βουλήσεως. Εννοείται ότι μπορεί να γράψει μία παρεμφερή δήλωση, αναλόγου περιεχομένου. Πάντως να μην αναγνωρίσει το εκλογικό αποτέλεσμα.

Αν δεν το πράξει, σημαίνει ότι σκύβει το κεφάλι στις κατοχικές κυβερνήσεις, και θα συνεχίσει ξανά και ξανά τα ίδια λάθη. Θα περιμένει τις επόμενες εκλογές, για να ξαναεισπράξει άλλη μία εκλογική ήττα.

Βασικό προτέρημα ενός καλού στρατηγού, είναι το να μην δίνει μάχη σε χρόνο, τόπο, και με τρόπο που δεν έχει επιλέξει ο ίδιος. Θέλει πάντα να επιλέγει εκείνος τον τόπο, χρόνο, και τον τρόπο που θα διεξαγάγει την μάχη.

Η μετεκλογική συμπεριφορά των μικρών κομμάτων αποδεικνύει αν είναι συστημικά ή αντισυστημικά

 

Τώρα που έγιναν οι εκλογές, αξίζει να σταθούμε στην μετεκλογική συμπεριφορά των ηττημένων, των λεγομένων μικρών ή κατά φαντασίαν αντισυστημικών κομμάτων.

Η συντριπτική τους πλειοψηφία ουδέποτε σκέφτηκε να αμφισβητήσει το εκλογικό αποτέλεσμα, με κατηγορίες περί νοθείας. Αληθινές ή ψεύτικες, δεν έχει σημασία. Εφ' όσον κάποιο κόμμα δηλώνει αντισυστημικό, σημασία έχει να απονομιμοποιείται ο εχθρός. Ηθικό είναι ό,τι συμφέρει την Πατρίδα, και όχι ό,τι συμφέρει την ΝΔ.

Ένα κόμμα ή ένα καθεστώς που πραγματικά θέλει την εξουσία, αποδεικνύει την αξία του ασχέτως εκλογικού αποτελέσματος. Υπενθυμίζω δύο σχετικώς πρόσφατα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Το καλοκαίρι του 2015 έγινε δημοψήφισμα στην Ελλάδα, ηττήθηκε το ΝΑΙ, επικράτησε το ΟΧΙ. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα συνασπίστηκε η μνημονιακή συμμορία, και μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ.

Τα δήθεν αντισυστημικά κόμματα ούτε καταγγέλουν προεκλογικώς τις δομικές ανισότητες, ούτε αμφισβητούν μετεκλογικώς το αποτέλεσμα

 

Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετά "αντισυστημικά" κόμματα δέχονται να συμμετάσχουν σε ένα ετεροβαρές εκλογικό σύστημα, χωρίς να καταγγέλουν τις δομικές ανισότητες που ενυπάρχουν.

Δηλαδή δέχονται να παίξουν με τράπουλα σημαδεμένη από τον αντίπαλο, χωρίς να το δηλώνουν ανοικτά. Με αποτέλεσμα να νομιμοποιείται στην λαϊκή συνείδηση ότι οι κοινοβουλευτικές εκλογές είναι τάχα αδιάβλητες, και ο μόνος νόμιμος μηχανισμός εναλλαγής στην εξουσία.

Ας δούμε κάποιες από τις δομικές ανισότητες από την οπτική γωνία ενός οιουδήποτε αντισυστημικού κόμματος.

Πρώτον, οι εκλογικοί κατάλογοι είναι γεμάτοι με πολιτογραφημένους αλλοεθνείς. Συνεπώς ένα αντισυστημικό κόμμα θα έπρεπε να απαιτεί εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων. Δεχόμενο να συμμετάσχει στο εκλογικό παιχνίδι, μόνο με την υπόσχεση ότι ΘΑ αλλάξει τον νόμο περί ιθαγενείας, ΟΤΑΝ έχει την εξουσία, σημαίνει ότι δέχεται να ηττάται εσαεί. Μετά από κάποιες δεκαετίες όταν οι αλλοεθνείς θα είναι πλειοψηφία, δεν θα είναι δυνατόν να αλλάξει ο νόμος περί ιθαγενείας.

«Γιατί δεν είμαι δημοκράτης», αντηχεί η φωνή του Αριστοτέλους

Αν ζούσε σήμερα ο μέγας φιλόσοφος Αριστοτέλης και παρατηρούσε τα πολιτικά συμβάντα γύρω του, θα εξηγούσε «Γιατί δεν είμαι δημοκράτης». Θα ανέλυε για μία ακόμη φορά το γιατί το δημοκρατικό πολίτευμα καταστρέφει το έθνος.

Μία μειοψηφία πολιτικών παπαγαλίζει ύμνους προς την δημοκρατία, χωρίς να εξηγεί γιατί πρέπει να υπάρχει δημοκρατία. Ο Αριστοτέλης στο έργο του «Πολιτικά» εξηγεί το βασικό ελάττωμα της δημοκρατίας: εξομοιώνει τα ανόμοια και εξισώνει τα άνισα.

Το πολίτευμα της δημοκρατίας δίνει ίσα δικαιώματα σε άτομα με διαφορετικές ικανότητες, έτσι καταργεί την αξιοκρατία. Δίνει ίσα δικαιώματα σε άτομα με διαφορετικές υποχρεώσεις, έτσι καταργεί την υπευθυνότητα. Δίνει ίσα δικαιώματα σε άτομα με διαφορετικά αποτελέσματα, έτσι καταργεί την νόμιμη διαφορά στις ηθικές ανταμοιβές.

Η Δύση καταρρέει και μαζί της θα καταρρεύσει το διεφθαρμένο αξιακό της σύστημα

Αρκετοί συναγωνιστές βλέποντας την στήριξη που παρείχε το κατοχικό μισελληνικό καθεστώς στην παρέλαση της διαστροφής και την προσπάθεια επιβολής μαθημάτων διαστροφής στα σχολεία, ίσως να θεωρούν ότι ο εχθρός κερδίζει συνέχεια έδαφος.

Για να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα πρέπει να παρατηρούμε τις παγκόσμιες μακροπρόθεσμες τάσεις και όχι μόνον τις βραχυπρόθεσμες.

Η προβολή και προώθηση των διεστραμμένων θεωριών περί έμφυλων ταυτοτήτων βασίζεται εξ ολοκλήρου στην υποστήριξη της ΕΕ και του δυτικού συνασπισμού. Χωρίς την υποστήριξη του δυτικού συνασπισμού(χρηματοδότηση, πολιτική κάλυψη, νομική στήριξη) οι διεστραμμένες αντιλήψεις δεν θα εύρισκαν κενό χώρο για να διαδοθούν.

Αλλά παγκοσμίως η φιλελεύθερη δημοκρατία χάνει έδαφος και οπαδούς. Το παραδέχονται και το δημοσιεύουν στις εκθέσεις τους οι δυτικές δεξαμενές σκέψεως που στήριξαν τον βίαιο εκδημοκρατισμό των χωρών εκτός Δύσεως.

Η ελπίδα δεν έχει χαθεί από τον κόσμο. Ανατέλλει μία μη-δημοκρατική εποχή

Εδω και αρκετά χρόνια, από το 2006, έχει αρχίσει μία αντιστροφή της τάσεως υπέρ της δημοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Αμερικανικές δεξαμενές σκέψεως και οργανισμοί που παρακολουθούν τις διεθνείς εξελίξεις καταγράφοντας την αποδοχή ή απόρριψη των φιλελεύθερων και δημοκρατικών αξιών, συμπεραίνουν ότι οι μη-δημοκρατικές δυνάμεις αντεπιτίθενται σε παγκόσμιο επίπεδο αμφισβητώντας την αμερικανοκεντρική φιλελεύθερη διεθνή τάξη πραγμάτων. 

Σε πολλά άρθρα της εφημερίδος journal of democracy, καταγράφονται οι τεχνικές και οι δράσεις που ασκούν χώρες ανά τον κόσμο για να αντιστρέψουν τα αποτελέσματα της μονοπολικής 20ετίας 1990-2010, όπου ο αμερικανικός φιλελευθερισμός ήταν ο ιδεολογικός θριαμβευτής σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Πολλές δυτικόφιλες μη-κυβερνητικές οργανώσεις αντιμετωπίζουν το φάσμα της χρεωκοπίας ή των ποινικών διώξεων, καθώς τους απαγορεύεται να δέχωνται χρήματα από το εξωτερικό, ανακαλούνται οι άδειες λειτουργίας των, τους απαγορεύεται να εμπλέκωνται σε αμιγώς πολιτικά ζητήματα, απελαύνονται οι ξένες αντιπροσωπείες ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Μετά και την τυπική κατάργηση της δημοκρατίας, η Αριστοκρατία πρέπει να αποτελέσει το νέο πολίτευμα της Ελλάδος

Ζούμε σε μία συγκυρία όπου οι κοινοβουλευτικοί δημοκράτες με την συμπεριφορά τους αμφισβητούν και πλήττουν ευθέως την δημοκρατία.

Στην ψηφοφορία της 14ης Αυγούστου για το 3ο μνημόνιο οι περισσότεροι βουλευτές ζήτησαν να μην τους δοθεί ο λόγος, προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία εντός 3 ωρών. Οι συνοπτικές νομοθετικές διαδικασίες χωρίς ουσιαστικό διάλογο εξευτελίζουν την δημοκρατία.

Οι αντισυνταγματικές ρυθμίσεις, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, και οι κατεπείγουσες διαδικασίες ψηφίσεως νομοσχεδίων πιά αποτελούν καθημερινή πρακτική. Η δημοκρατία της ελληνόφωνης Βαϊμάρης πνέει τα λοίσθια.

Γενοκτονία δια της ισοπεδώσεως

Η δημοκρατία καταστρέφει λαούς, έθνη, φατρίες, πολιτισμούς, φυλές, κάστες με τις εξισωτικές της απόψεις. Δεν απαιτεί μόνον την ισότητα μεταξύ ατόμων του ιδίου έθνους, καίτοι υφίστανται διαφορές στις υποχρεώσεις, στις ευθύνες, και στις ικανότητες εκάστου ατόμου. Απαιτεί ισότητα μεταξύ λαών, εθνών, πολιτισμών, θρησκειών, φυλών, καστών.

Η δημοκρατική αντίληψη περιορίζεται στον παρόντα χωροχρόνο. Προβάλλει το τώρα, το σήμερα, τον χώρο που κατοικούμε. Πρόγονοι, και αγέννητοι είναι κάτι ξένο γι’ αυτήν. Εθνοτική αιωνιότητα, διαφοροποίηση, συνέχεια, αποκλειστικότητα, είναι έννοιες άγνωστες για την δημοκρατία. Φθάνει στο σημείο να εξισώνει αλλοφύλους και υβρίδια με τους ιθαγενείς καταστρέφοντας την εθνοπολιτισμική και εθνοφυλετική εξέλιξη αιώνων.

Η δημοκρατία δια της καθολικής, άμεσης, ίσης, και μυστικής ψηφοφορίας θεμελιώνει το ακαταλόγιστο

"κλήρωση είναι η ειδοποιός διαφορά της δημοκρατίας ενώ οι εκλογές η ειδοποιός διαφορά της ολιγαρχίας" - Αριστοτέλης

Ανέκυψε μία ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση σχετικώς με το απόσπασμα από τα Πολιτικά του Αριστοτέλους όπου κάποιοι δημοκράτες το αναφέρουν για να ισχυριστούν ότι η ψήφος είναι ολιγαρχικός θεσμός, ενώ η κλήρωση δημοκρατικός. Άρα δεν πρέπει να αποκαλούμε δημοκρατικό το σημερινό πολίτευμα.

Εις ό,τι αφορά το συγκεριμένο απόσπασμα από τα Πολιτικά του Αριστοτέλους βιβλίο 4ο, 1295b 7, έχει αποσπαστεί από το ιστορικό του πλαίσιο προκειμένου να ταυτιστεί η σημερινή δημοκρατία με την ολιγαρχία της αρχαίας εποχής.

Η αιρετότητα των ολιγαρχικών αρχόντων στην Αρχαία Ελλάδα σε καμμία περίπτωση δεν προσομοίαζε την σημερινή αιρετότητα δια της καθολικής ψήφου. Αιρετότητα αρχόντων υπήρχε και στην πόλη-κράτος της Βενετίας με τους Δόγηδες, αλλά μεταξύ κλειστού κύκλου επιφανών πολιτών.

Η καθολική, άμεση, ίση, και μυστική ψήφος, χωρίς περιουσιακά κριτήρια, είναι de facto δημοκρατική αντίληψη.

Καθολική ψήφος, άρα χωρίς ολιγαρχικούς αποκλεισμούς, και περιουσιακά κριτήρια όπως στην Αρχαία Ελλάδα.

Η τυραννία της πλειοψηφίας οδηγεί στην δικτατορία της μετριοκρατίας, ήτις εκπίπτει στην δικτατορία των ηλιθίων

Τα δημοκρατικά επαναστατικά συντάγματα και οι αντίστοιχες διακηρύξεις ανεξαρτησίας ξεκινούν με την φράση, «όλοι οι άνθρωποι γεννώνται ίσοι με αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα», τα οποία λαμβάνουν είτε από την Φύση, είτε από τον Θεό.

Σκοπός της συγκεκριμένης διατυπώσεως είναι να αποφευχθεί η απόδοση δικαιωμάτων στους πολίτες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ήτοι να μην εξαρτώνται τα δικαιώματα των πολιτών από τις διαθέσεις των κυβερνήσεων.

Αλλά το πρώτο δομικό ελάττωμα των δημοκρατικών συνταγμάτων είναι ότι δεν ξεκαθαρίζουν αν η Φύση ή ο Θεός επιτάσσει αναπόφευκτες υποχρεώσεις, καθότι δεν υφίστανται δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις. 

Το δεύτερο δομικό ελάττωμα της δημοκρατικής συνταγματικής τάξεως είναι ότι αρνείται την φυσική διαφοροποίηση που αναπτύσσεται σε κάθε κοινωνία μεταξύ πολιτών. Οι άνθρωποι εκ γεννετής έχουν διαφορετικές ικανότητες, και καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής των θα συνεχίσουν να διαφοροποιούνται.

Η δημοκρατία εξισώνει τους πολίτες, παρέχουσα ίσα δικαιώματα σε άτομα με άνισες ευθύνες, άνισες υποχρεώσεις, και άνισες ικανότητες. 

Reject democracy and human rights if you want your country to survive

Any country wishing to survive and protect future generations must fully and unreservedly reject democracy and human rights as guiding principles of its policy. We, representatives of nations, ethnic groups, races, civilizations, castes, clans, tribes, religions, totally abhor the destruction democracy and human rights bring to our countries. We promise to resist imperialism. To roll back invasion. We take an oath to fight colonization to the last drop of our blood. The sanctity of our communities will never be polluted by democracy and human rights. The abomination of democratic ideas and human rights is an affront to our Gods and Ancestors.

Τα εναλλακτικά πολιτεύματα αμφισβητούν την δημοκρατία

Το πρόβλημα κυβερνήσεως ενός λαού από τους λίγους ή τους πολλούς, εδώ και αιώνες τίθεται σε λάθος βάση.

Αν κυβερνά μία ελίτ από καλούς ηγέτες, δεν υπάρχει εξασφάλιση ότι στην εξουσία θα ανέρχωνται μονίμως καλοί ηγέτες. Η ποιότης της ηγεσίας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Από την άλλη μεριά, όσοι υποστηρίζουν κυβερνητικές λύσεις προερχόμενες από την λαϊκή πλειοψηφία, αδιαφορούν για τον μέσο όρο αντιλήψεως και νοημοσύνης ενός λαού. Είναι πολύ εύκολο ένα δημοκρατικό σύστημα να καταλήξει σε δικτατορία των ηλιθίων.

Ούτε οι λίγοι, ούτε οι πολλοί κυβερνώντες είναι εξ ορισμού καλοί ή κακοί.

Η κατάργηση της δημοκρατίας στην πράξη αλλάζει τα δεδομένα 300 ετών στον δυτικό κόσμο

Παρά τις υστερικές κραυγές του μνημονιακού τόξου κατά των άκρων που απειλούν την δημοκρατία, οι μελέτες κορυφαίων δεξαμενών σκέψεως του εξωτερικού εδώ και αρκετά χρόνια μιλούν για επιστροφή στην προ-δημοκρατική εποχή.

Μιλούν για μία νεο-φεουδαρχία. Στην φεουδαρχία υπήρχαν νομοθετημένα προνόμια, καθώς και επίσημη νομική ανισότητα μεταξύ πολιτών.

Υπάρχουν σήμερα τρία ισχυρά ρεύματα στην Ευρώπη τα οποία καταλύουν την δημοκρατία στην πράξη, επί καθημερινής βάσεως. Κανένα εξ αυτών δεν είναι εθνικιστικό ή φασιστικό.

Το πρώτο ρεύμα είναι η τραπεζοκρατία. Ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα που έχει αποκτήσει ισολογισμούς μεγαλύτερους από τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Επιβάλλει πρωθυπουργούς και κυβερνήσεις αγνοώντας τους λαούς.

Το δεύτερο ρεύμα είναι η Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Δεξαμενές σκέψεως, λόμπις, γραφειοκράτες, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, παρά το ότι ομνύουν πίστη στην δημοκρατία, στην πράξη υποτάσσονται δουλικώς στις εντολές μία μικρής κάστας γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες. Το συγκεκριμένο ρεύμα απεχθάνεται την λαϊκή κυριαρχία, απεχθάνεται την δημόσια διαβούλευση, απεχθάνεται τα δημοψηφίσματα, απεχθάνεται τις εκλογικές αναμετρήσεις.