Σε μία Ευρωπαϊκή Ένωση των εθνών, η σημερινή εθνικίζουσα ευρωπαϊστική δεξιά θα είναι ο αυριανός μας αντίπαλος, και η σημερινή woke ευρωπαϊστική αριστερά ο αυριανός μας σύμμαχος

 

Όπως γίνεται συχνά, αρκετοί συμπολίτες μας έχουν κάποια άποψη-εντύπωση για έναν πολιτικό της Ευρώπης, και την διατηρούν για αρκετό καιρό, ασχέτως αν αυτός έχει αλλάξει άρδην τις απόψεις του, και έχει μετατοπίσει τις πολιτικές του θέσεις.

Ο λόγος για τον Ολλανδό Βίλντερς που προσφάτως ήρθε πρώτος στις εθνικές εκλογές της Ολλανδίας. Πρόκειται για το μοτίβο ΛεΠέν, Σαλβίνι, Όρμπαν, Μελόνι, Κίκλ, Μοραβιέτσκι. Κάποτε παρίσταναν ότι ανήκουν στην αντισυστημική και αντι-ΕΕ δεξιά, και ζητούσαν δημοψηφίσματα για έξοδο από την ΕΕ.

Σήμερα έχουν πάρει στροφή 180 μοιρών. Θέλουν παραμονή μέσα στην ΕΕ, όλοι τους, με την λογική ότι θα αλλάξουν τα πράγματα από μέσα. Αυτό ήταν και το επιχείρημα που χρησιμοποιούσαν οι ευρωπαϊστές Τόρις στην Βρετανία: "καλύτερα να παραμείνουμε στην ΕΕ, και να αλλάξουμε τα πράγματα εκ των έσω, παρά να φύγουμε".

Ελληνόφωνοι ευρωπαϊστές ή αυτοκρατοριστές έπρεπε να ονομάζωνται όσοι θέλουν μία Ενωμένη Ευρώπη υπό εθνικιστικό καθεστώς

  

Όταν ένας ελληνόφωνος ευρωπαϊστής αυτοπροβάλλεται ως εθνικιστής, και λέει στον Ελληνικό λαό ότι θέλει μία εθνικιστική Ευρώπη, την Ευρώπη των εθνών, κλπ, είναι σαν να βλέπουμε μπροστά μας έναν Ανδρέα Παπανδρέου με εθνικιστικό μανδύα να αναφωνεί το εθνοπροδοτικό σύνθημα, "δεν διεκδικούμε τίποτε, και δεν παραχωρούμε τίποτε".

Οι ευρωπαϊστές με εθνικιστικό μανδύα, έπρεπε να αποκαλούνται αυτοκρατοριστές. Τους ενδιαφέρει μία ηπειρωτική αυτοκρατορία, μία ευρωπαϊκή ομοσπονδία ή συνομοσπονδία, και θέλουν την Ελλάδα ως προσάρτημα μίας τέτοιας αυτοκρατορίας.

Στο όνομα του πατριωτισμού, του εθνικισμού, του Ελληνισμού, ουσιαστικώς θέλουν η Ελλάδα να μην είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο έθνος-κράτος, διότι δεν βλέπουν την Ευρώπη ανταγωνιστικώς. Δεν θεωρούν ότι πρέπει να διεκδικούμε ευρωπαϊκά εδάφη, ούτε να καταστεί η Ελλάδα ηγεμονική δύναμη στην Ευρώπη και στην Μεσόγειο.

H σύγχυση πολιτικών ταυτοτήτων, όταν βασίζεται σε αναχρονισμούς και αποστεωμένες αντιλήψεις

  

Στην σημερινή εποχή ενώ αρκετοί αριστεροί και δημοκράτες θεωρούν ότι αποτελούν την επαναστατική πτέρυγα του πολιτικού φάσματος, ουσιαστικώς είναι η πιό αντιδραστική και η πιό αντιδημοκρατική πτέρυγα.

Αυτό αποδεικνύεται με δύο στοιχεία. Εις ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία λειτουργεί ως αυτοκρατορία, ταυτίζονται μαζί της. Εκχωρούν εθνικολαϊκές εξουσίες και προνόμια στην ανεξέλεγκτη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Την ίδια στιγμή υποστηρίζουν με φανατισμό τα "δικαιώματα" των λαθροεποίκων. Και στις δύο περιπτώσεις αριστεροί και δημοκρατικοί υπερασπιστές της ΕΕ πλήτουν την δημοκρατία εκχωρώντας δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών σε υπερεθνικούς θεσμούς και σε αλλοεθνείς.

Το ότι κάποιος αυτοτιτλοφορείται αριστερός και δημοκράτης, δεν σημαίνει ότι στην πράξη υπερασπίζεται αυτό που λέει. Τα κυρίαρχα αριστερά ρεύματα στην σημερινή εποχή υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή ολιγαρχία και την ευρωπαϊκή αυτοκρατορία.