Η ελπίδα δεν έχει χαθεί από τον κόσμο. Ανατέλλει μία μη-δημοκρατική εποχή

Εδω και αρκετά χρόνια, από το 2006, έχει αρχίσει μία αντιστροφή της τάσεως υπέρ της δημοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Αμερικανικές δεξαμενές σκέψεως και οργανισμοί που παρακολουθούν τις διεθνείς εξελίξεις καταγράφοντας την αποδοχή ή απόρριψη των φιλελεύθερων και δημοκρατικών αξιών, συμπεραίνουν ότι οι μη-δημοκρατικές δυνάμεις αντεπιτίθενται σε παγκόσμιο επίπεδο αμφισβητώντας την αμερικανοκεντρική φιλελεύθερη διεθνή τάξη πραγμάτων. 

Σε πολλά άρθρα της εφημερίδος journal of democracy, καταγράφονται οι τεχνικές και οι δράσεις που ασκούν χώρες ανά τον κόσμο για να αντιστρέψουν τα αποτελέσματα της μονοπολικής 20ετίας 1990-2010, όπου ο αμερικανικός φιλελευθερισμός ήταν ο ιδεολογικός θριαμβευτής σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Πολλές δυτικόφιλες μη-κυβερνητικές οργανώσεις αντιμετωπίζουν το φάσμα της χρεωκοπίας ή των ποινικών διώξεων, καθώς τους απαγορεύεται να δέχωνται χρήματα από το εξωτερικό, ανακαλούνται οι άδειες λειτουργίας των, τους απαγορεύεται να εμπλέκωνται σε αμιγώς πολιτικά ζητήματα, απελαύνονται οι ξένες αντιπροσωπείες ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Μετά και την τυπική κατάργηση της δημοκρατίας, η Αριστοκρατία πρέπει να αποτελέσει το νέο πολίτευμα της Ελλάδος

Ζούμε σε μία συγκυρία όπου οι κοινοβουλευτικοί δημοκράτες με την συμπεριφορά τους αμφισβητούν και πλήττουν ευθέως την δημοκρατία.

Στην ψηφοφορία της 14ης Αυγούστου για το 3ο μνημόνιο οι περισσότεροι βουλευτές ζήτησαν να μην τους δοθεί ο λόγος, προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία εντός 3 ωρών. Οι συνοπτικές νομοθετικές διαδικασίες χωρίς ουσιαστικό διάλογο εξευτελίζουν την δημοκρατία.

Οι αντισυνταγματικές ρυθμίσεις, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, και οι κατεπείγουσες διαδικασίες ψηφίσεως νομοσχεδίων πιά αποτελούν καθημερινή πρακτική. Η δημοκρατία της ελληνόφωνης Βαϊμάρης πνέει τα λοίσθια.

Η φυσική επιλογή είναι καθημερινή πραγματικότης

Ως Αριστοκράτες απορρίπτουμε τους τέσσερις σαθρούς μηχανισμούς αναδείξεως Αρχόντων: κλήρωση, ψηφοφορία, κληρονομική διαδοχή, κατοχή πλούτου.

Η Φυσική Αριστοκρατία είναι υπέρ της επιλογής μέσω δοκιμασιών. Aνάδειξη των ηγετών μας μέσω καθημερινών εξετάσεων και επιλογής βέλτιστων συμπεριφορών.

Ανάδειξη μέσω επιλογής σε σκληρές δοκιμασίες, δια συνεχών εξετάσεων, δια βελτιώσεως των ατομικών ικανοτήτων, δια αναλήψεως περισσοτέρων ευθυνών, και δια υποχρεώσεων προς το γενικό συμφέρον, όπως γίνεται στις ιεραρχικές κοινωνικές ομάδες.

Αναγνωρίζουμε την εκ φύσεως ανισοκατανομή ικανοτήτων.

Αναγνωρίζουμε την εξέλιξη των ατόμων και των εθνών. Σε πλήρη αντίθεση με την δημοκρατία ήτις έχει στατική και εξισωτική αντίληψη για την κοινωνία, αναγνωρίζουμε την δυναμική κοινωνιολογία.

Η αριστοκρατική διαδικασία αναδείξεως Αρχόντων

Η Φυσική Αριστοκρατία πρεσβεύει ότι η εξουσία πρέπει να ασκείται από άτομα αποκλειστικώς βάσει των προτερημάτων και των ικανοτήτων τους. Η αξιοκρατική προαγωγή βασίζεται στην μετρηθείσα απόδοση μέσω εξετάσεων και στην αποδεδειγμένη επιτυχία στο πεδίο που εφαρμόζεται.

Η αριστοκρατική ανάδειξη Αρχόντων βασίζεται στην αξιοκρατία, και στην επιλογή μέσω δοκιμασιών. Η εξουσία απονέμεται βάσει διανοητικών ικανοτήτων και βάσει κατορθωμάτων του υποψηφίου πολιτικού αξιωματούχου.

Οι διανοητικές ικανότητες αποδεικνύονται μετά από διαδοχικές εξετάσεις προκειμένου ο πολιτικός να ανεβεί σκαλοπάτι στην κοινωνική ιεραρχία. Τα κατορθώματα αποδεικνύονται μετά από ανάληψη καθηκόντων, και μετά από διαγωνισμούς στους οποίους ο υποψήφιος ανταγωνίζεται άλλους αξιωματούχους για την επίτευξη αποτελεσμάτων. 

Η αξιοκρατία δεν ορίζεται περιοριστικώς στους πνευματικούς άθλους. Αφορά διαφορετικούς τομείς, πχ ένας πολύτεκνος σε σχέση με έναν εκ πεποιθήσεως άτεκνο, υπερτερεί, και ανήκει στην Φυσική Αριστοκρατία.