Τα ρωσσικά προβλήματα επιμελητείας και στρατηγικού σχεδιασμού παραμένουν άλυτα ακόμη και αν κατασταλεί η ανταρσία της Wagner

 

Ασχέτως με το ποιά θα είναι η κατάληξη της ανταρσίας της στρατιωτικής εταιρείας Wagner, η ανωτάτη ρωσσική ηγεσία εδώ και πολλούς μήνες αδιαφορούσε για τις μεγάλες απώλειες των Ρώσσων στρατιωτών, και τα προβλήματα τροφοδοσίας.

Έκρυβε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, δια της αποσιωπήσεως.

Και ενώ η Ουκρανική ηγεσία αντιμετωπίζει τα ίδια και μεγαλύτερα προβλήματα σε απώλειες ανθρώπινου δυναμικού και προβλήματα τροφοδοσίας, εν τούτοις έχει το πλεονέκτημα του αμυνομένου, ότι υπερασπίζει το Ουκρανικό έδαφος. Της δίνεται το περιθώριο να κάνει λάθη, και συγχρόνως να κατευνάζει τις εσωτερικές έριδες.

Η έλλειψη αναλύσεως συσχετισμού των δυνάμεων ως αίτιο της Αρμενικής ήττας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

 

Ένα καθυστερημένο σχόλιο για την πρόσφατη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, και την ήττα της Αρμενίας από το Αζερμπαϊτζάν. 

Το αποτέλεσμα της συγκρούσεως ήταν να χάσει εδάφη η Αρμενία, η Ρωσσία να επέμβει σε ρόλο επιτηδείου ουδετέρου υπέρ του Αζερμπαϊτζάν, και η Τουρκία να επεκτείνει την επιρροή της στην συγκεκριμένη περιοχή. 

Υπεγράφη μία εκεχειρία, με την παρουσία ρωσσικής ειρηνευτικής δυνάμεως, και για να χρυσώσουν το χάπι στους Αρμενίους, τούς είπαν ότι δεν θα επιτραπεί σε Τούρκους στρατιώτες να συμμετέχουν στην ειρηνευτική δύναμη. Κάτι το οποίο μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή, αλλά η Ρωσσία επέμεινε, για να μπορεί να χωνέψει ευκολότερα την ήττα η Αρμενία. 

Αυτά ως προς το αποτέλεσμα. Ως προς την ουσία, την ευθύνη για την ήττα, την φέρει εξ ολοκλήρου η Αρμενική πολιτική ηγεσία, διότι πριν ξεκινήσει η σύρραξη, δεν έκανε στοιχειώδη ανάλυση συσχετισμού δυνάμεων. 

Οι Κουρδικές αυταπάτες κόστισαν πολύ αίμα στο Αφρίν

Η μονόπλευρη συμπάθεια προς τους Κούρδους της πόλεως Αφρίν, αποσιωπά το γεγονός ότι οι Κούρδοι της Βορείου Συρίας από το 2011 συγκρούστηκαν με τις κυβερνητικές δυνάμεις του Άσσαντ. Ήθελαν να αποσχιστούν από το Συριακό κράτος, παρά την βοήθεια και την φιλοξενία που απελάμβαναν επί πολλά χρόνια από το καθεστώς Άσσαντ.

Ύστερα εξοπλίστηκαν από τις ΗΠΑ και λειτούργησαν ως προέκταση της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στο συριακό έδαφος, την στιγμή που η Αμερικανική κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να ισοπεδώσει την Συρία.

Μία τέτοια επιλογή, προξενεί σοβαρότατες συνέπειες. Μπορεί ο Άσσαντ να θελήσει να δώσει ένα μάθημα στους Κούρδους της Βορείου Συρίας, δίνοντάς τους να δοκιμάσουν το δικό τους φάρμακο. Ήτοι, να αφήσει τον Ερντογάν να κάνει την βρώμικη δουλειά, που δεν θέλει ή δεν μπορεί να κάνει τώρα ο Άσσαντ.

Βόρειος Κορέα και χώρες των BRICS πρέπει να επιμείνουν στον πυρηνικό αφοπλισμό του ΝΑΤΟ

Trump agrees to meet Kim but says ‘sanctions will remain’ until denuclearization deal is reached

Αν ισχύει η είδηση ότι ο ηγέτης της Βορείου Κορέας συμφώνησε σε αποπυρηνικοποίηση της χώρας του, αφ' ενός ο Kim Jong-un θα γίνει ο Καντάφι Νο2-θα έχει το ίδιο τέλος, αφ' ετέρου οι ΗΠΑ θα αποθρασυνθούν τελείως αυξάνοντας τις απειλές προς το Ιράν.

Θα είναι στρατηγικό λάθος του Kim αν παραδώσει τα πυρηνικά όπλα της χώρας του. Αντί να φέρει την ειρήνη, θα επισπεύσει τον πόλεμο στην Κορεατική χερσόνησο. Μετά από τον πυρηνικό αφοπλισμό της Βορείου Κορέας, οι ΗΠΑ δεν θα έχουν κανέναν ενδοιασμό για να ξεκινήσουν συμβατικό πόλεμο, αφού δεν θα συντρέχει πια σοβαρός λόγος στρατηγικής αποτροπής εκ μέρους της Βορείου Κορέας.

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι συνόρων, πλην των εδαφικών

Οι ευρωραγιάδες μη έχοντες την παραμικρή σχέση με υψηλή στρατηγική, αδυνατούν να κατανοήσουν την ύπαρξη διαφορετικών τύπων συνόρων, πέραν των εδαφικών. Γι' αυτό οχυρώνονται πίσω από την Συνθήκη της Λωζάνης.

Από την στιγμή που αλλάζουν τα εμπορικά, τα πολιτισμικά, τα στρατιωτικά, τα θρησκευτικά, τα δημογραφικά, και τα γεωπολιτικά σύνορα μίας περιοχής, θα αλλάξουν κάποια στιγμή και τα εδαφικά σύνορα.

Ας δούμε ένα παράδειγμα επεκτάσεως εδαφικών συνόρων, και ταυτοχρόνου συρρικνώσεως άλλων τύπων συνόρων.

Τα τελευταία 60 χρόνια η Ευρώπη/ΕΕ δείχνει προς την διεθνή κοινότητα ότι επεκτείνει τα εδαφικά της σύνορα καταβροχθίζουσα μία σειρά κρατών, προσαρτώντας τα εδάφη τους. Κατάφερε να δημιουργήσει μία γαλλο-γερμανική αυτοκρατορία.

Συγχρόνως η ΕΕ υφίσταται αλλαγές συνόρων, διαφορετικού τύπου. Τα δημογραφικά της σύνορα συρρικνώνονται, ενώ αντιθέτως επεκτείνονται τα αντίστοιχα σύνορα της Αφρικής και της Ασίας, με αποτέλεσμα στο ορατό μέλλον η ΕΕ να καταστεί δημογραφική αποικία της Αφρικής και της Ασίας.

Εξελισσόμενες συλλογικές ταυτότητες, ανταγωνιστικές αφοσιώσεις, διαρκώς μετατοπιζόμενα σύνορα

Για να συνειδητοποιήσουμε το πόσο πρωτόγονη πολιτική αντίληψη έχουν όσοι ελληνόφωνοι συνεχίζουν να αναλύουν τα γεγονότα βάσει του νοητού ευθύγραμμου άξονος "αριστερά-κέντρο-δεξιά", οι δυτικές ακαδημαϊκές εφημερίδες και οι πανεπιστημιακοί εκδοτικοί οίκοι εδώ και δεκαετίες δημοσιεύουν διατριβές με όρους όπως:

Evolving identities, competing loyalties, shifting boundaries.

Μόνον η κατανόηση της πολύπλοκης δυναμικής των εξελισσομένων ταυτοτήτων των λαών, των ανταγωνιστικών αφοσιώσεων των νομάδων, και των διαρκώς μετατοπιζομένων συνόρων της Ευρασιατικής Στέππας, μπορεί να μας δώσει μία αντικειμενική εικόνα της σύγχρονης, δυναμικής, πολιτικής αρένας.

Πάνω σε αυτή την λογική εντάσσεται και το πολύ καλό βιβλίο που μου έκανε δώρο ο φίλος Χρήστος από την Αγγλία, με τίτλο "The Struggle for the Eurasian Borderlands" από τον ακαδημαϊκό Alfred Rieber, το οποίο συστήνω ανεπιφυλάκτως.