Monday, August 28, 2017

Η παθητική στάση αρκετών Ελλήνων ενώπιον της διεξαγωγής εχθρικών πολιτιστικών πολέμων φέρνει δυσάρεστα αποτελέσματα



Στις περισσότερες περιπτώσεις πληγμάτων που υφίσταται ο Ελληνισμός, υπεύθυνοι είναι κυρίως οι Έλληνες και δευτερευόντως οι ξένοι εχθροί.

Από την στιγμή που αρκετοί Έλληνες δεν γνωρίζουν ή δεν κατανοούν την έννοια του πολιτιστικού πολέμου, ήτοι ότι ο πολιτισμός αποτελεί πεδίο πολέμου για άλλα κράτη εδώ και χιλιάδες χρόνια, είναι φυσικό να επακολουθεί η ήττα.

Όταν δεν υπάρχουν σχολές που να διδάσκουν βασικές αρχές πολιτιστικού πολέμου και να αποφοιτούν αξιωματικοί εξειδικευμένοι σε αυτό το πεδίο, όταν δεν υπάρχει μυστική πολιτιστική αστυνομία, όταν το εθνικό αμυντικό δόγμα δεν περιλαμβάνει προάσπιση των πολιτισμικών εδαφών και των πολιτισμικών συμφερόντων του Ελληνισμού, τότε είναι λογικό να υφιστάμεθα ήττες κατ' επανάληψιν.

Στα χρόνια του Βίσμαρκ ο όρος Kulturkampf(πολιτιστικός πόλεμος) είχε εισαχθεί στην ημερήσια διάταξη.

Στα χρόνια της Γαλλικής Επαναστάσεως αποτελούσε το κύριο πεδίο συγκρούσεως μεταξύ Διαφωτιστών και εκπροσώπων της Καθολικής Εκκλησίας.

Πριν την Γαλλική Επανάσταση ο πολιτιστικός πόλεμος μεταξύ Λουθηρανών Μεταρρυθμιστών και Ιησουιτών Αντιμεταρρυθμιστών είχε ξεσπάσει σε όλη την Ευρώπη. .

Η σύγκρουση Ελληνισμού και ιουδαιοχριστιανισμού από τις απαρχές της Βυζαντινής αυτοκρατορίας μέχρι και την πτώση της είχε χαρακτηριστικά αιματηρού πολιτιστικού πολέμου.

Στα χρόνια του Στάλιν, έλαβε χώρα η πολιτιστική επανάσταση του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

Σήμερα οι πολιτικές αποφάσεις και οι νόμοι των δυτικών κρατών για ζητήματα φυλής, οικογενείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, μεταναστεύσεως, φεμινισμού, κ.α. έχουν χαρακτηριστικά πολιτιστικού πολέμου.

Όσο οι Έλληνες παραμένουν στις διαπιστώσεις, αντί να εκπαιδεύωνται στην διεξαγωγή πολιτιστικών πολέμων, όσο οι Έλληνες παραμένουν ερασιτέχνες μαχητές απέναντι στους επαγγελματίες μαχητές πολιτιστικών πολέμων, τόσο θα συρρικνώνωνται τα πολιτισμικά σύνορα του Ελληνισμού.

Οι ισλαμικές ακαδημαϊκές σχολές λειτουργούν ως φυτώριο επαγγελματιών του πολιτιστικού πολέμου, ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει βίαιες και μη-βίαιες χρονικές φάσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Δύση η συντριπτική πλειοψηφία των ηγετών αρνείται την ύπαρξη και διεξαγωγή πολιτιστικού πολέμου από την πλευρά του ισλάμ εις βάρος των χωρών τους. Ακόμη και σήμερα, οι βίαιες ισλαμικές ενέργειες αντιμετωπίζονται μόνον με αστυνομικά μέτρα ή στρατιωτικές επιχειρήσεις, και ποτέ μέσα στα πλαίσια ενός στρατηγικού επιθετικού πολιτιστικού πολέμου.

Η Ελλάς δεν πρέπει να ακολουθήσει την Δύση στην αυτοκτονική της πορεία. Δεν πρέπει να ξαναπάθουμε από το ισλάμ ό,τι πάθαμε από τον χριστιανισμό. Πρέπει να ιδρύσουμε σχολές πολιτιστικού πολέμου απ' όπου να αποφοιτούν αξιωματικοί εξειδικευμένοι σε αυτό το πεδίο πολέμου, και να επεξεργαστούμε λεπτομερή στρατηγικά επιθετικά σχέδια πολιτιστικών πολέμων.

No comments:

Post a Comment