Η μονόπλευρη συμπάθεια προς τους Κούρδους της πόλεως Αφρίν, αποσιωπά το γεγονός ότι οι Κούρδοι της Βορείου Συρίας από το 2011 συγκρούστηκαν με τις κυβερνητικές δυνάμεις του Άσσαντ. Ήθελαν να αποσχιστούν από το Συριακό κράτος, παρά την βοήθεια και την φιλοξενία που απελάμβαναν επί πολλά χρόνια από το καθεστώς Άσσαντ.
Ύστερα εξοπλίστηκαν από τις ΗΠΑ και λειτούργησαν ως προέκταση της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στο συριακό έδαφος, την στιγμή που η Αμερικανική κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να ισοπεδώσει την Συρία.
Μία τέτοια επιλογή, προξενεί σοβαρότατες συνέπειες. Μπορεί ο Άσσαντ να θελήσει να δώσει ένα μάθημα στους Κούρδους της Βορείου Συρίας, δίνοντάς τους να δοκιμάσουν το δικό τους φάρμακο. Ήτοι, να αφήσει τον Ερντογάν να κάνει την βρώμικη δουλειά, που δεν θέλει ή δεν μπορεί να κάνει τώρα ο Άσσαντ.
Το ότι οι Κούρδοι της Βορείου Συρίας επένδυσαν πολιτικώς στις ΗΠΑ οι οποίες τους εγκατέλειψαν, αποτελεί συχνό φαινόμενο στις διεθνείς σχέσεις. Οι Κούρδοι καλλιεργούν αυταπάτες, αλλά οι αυταπάτες κοστίζουν ποταμούς αίματος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τους Κούρδους και ύστερα τους εγκαταλείπουν στο έλεος των εχθρών τους, έτσι έγινε και μετά το 1991 στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου.
Όσοι Κούρδοι επένδυσαν πολιτικώς στην Ρωσσία, θα έπρεπε να μελετούν καλύτερα την πολιτική ιστορία της Ρωσσίας, και να αναλύουν καλύτερα τα γεγονότα.
Το τί θα έκανε ο Πούτιν, φάνηκε ξεκάθαρα λίγο μετά την κατάρριψη του ρωσσικού μαχητικού από την Τουρκία. Η στροφή του Ερντογάν προς την Μόσχα και η υποβάθμιση των σχέσεων με την Δύση ήταν πασιφανής. Η απομάκρυνση της νεο-Οθωμανικής Τουρκίας από την Δύση άξιζε για τον Πούτιν πολύ περισσότερο από την ζωή ενός Ρώσσου πιλότου, και προφανώς πολύ περισσότερο από τις ζωές των Κούρδων στο Αφρίν.
No comments:
Post a Comment