Αν δεν διεκδικούμε την Βόρειο Μακεδονία, θα χάσουμε και την Νότιο Μακεδονία

Πρέπει να ξεδιαλύνουμε την πλήρη σύγχυση που έχει επικρατήσει στο μυαλό πολλών Ελλήνων.

Η διεκδίκηση των εκτός Ελλάδος Μακεδονικών εδαφών, εκλαμβάνεται ως εκχώρηση του ονόματος Μακεδονία στους Σλάβους. 

Ενώ η απεμπόληση των κατεχομένων από τους Σλάβους Μακεδονικών εδαφών και πληθυσμών, εκλαμβάνεται ως πατριωτική στάση. 

Και όλα αυτά διότι εξ αρχής το πρόβλημα οριοθετήθηκε ως πρόβλημα ιδιοκτησίας του ονόματος, και όχι ως πρόβλημα κατοχής εδαφών και πληθυσμών.

Στην διεκδικητική στάση κάποιων Σκοπιανών που ζητούσαν απόσπαση της Νοτίου Μακεδονίας, υπήρξε μία ανακλαστική, υποχωρητική, και αυτοκτονική αντίδραση: "εμείς δεν διεκδικούμε τίποτε από εσάς, παρά μόνον την αποκλειστική χρήση του όρου Μακεδονία".

Έτσι εκχωρήθηκαν όλα τα εκτός Ελλάδος Μακεδονικά εδάφη και οι Μακεδονικοί πληθυσμοί στους Σλάβους.

Ας κάνουμε τώρα μία υπόθεση εργασίας. Έστω ότι έχουμε μόνον δύο επιλογές μπροστά μας, ποιά είναι η χειρότερη;

Στην πρώτη επιλογή έχουμε Σκοπιανούς που αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες, αλλά ως εχθροί των Ελλήνων, με το πρόσχημα ότι έχουμε υποδουλώσει τους αδελφούς τους Μακεδόνες της Νοτίου Μακεδονίας.

Στην δεύτερη επιλογή έχουμε Σκοπιανούς Μακεδονικής καταγωγής, που αυτοπροσδιορίζονται ως Σλάβοι, και δηλώνουν ότι όλα τα εδάφη και οι πληθυσμοί που κατέχουν είναι σλαβικής καταγωγής.

Η δεύτερη επιλογή είναι σαφώς χειρότερη διότι εκεί μιλάμε για πλήρη αφελληνισμό πληθυσμών και εδαφών. Στην πρώτη επιλογή υπάρχουν πιθανότητες Επανελληνίσεως των εδαφών και των πληθυσμών με την προϋπόθεση ότι διαθέτουμε ένα στρατηγικό σχέδιο εθνικής ολοκληρώσεως, το οποίο μπορεί να έχει διάρκεια 30 και πλέον ετών.

Και το οποίο θα περιλαμβάνει ίδρυση Ελληνικών σχολείων στα Σκόπια, υποτροφίες Σκοπιανών φοιτητών στα Ελληνικά πανεπιστήμια, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Σκοπιανού και Ελληνικού Στρατού, κοινές πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, Ελληνικές επενδύσεις σε στρατηγικές υποδομές στα Σκόπια, αποδοχή της δραχμής ως κοινή νομισματική μονάδα, υπογραφή συνθηκών ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, Ελληνική υπηκοότητα και δεύτερο διαβατήριο σε όσους Σκοπιανούς το επιθυμούν κλπ.

Εν ολίγοις, σταδιακή Επανελλήνιση, και στρατηγική σταδιακής απορροφήσεως των Σκοπίων στην Ελληνική επικράτεια.

Κάποιοι ανόητοι που παριστάνουν τους πατριώτες, αγνοώντας ζητήματα στρατηγικής και πώς λειτουργούν οι διεθνείς σχέσεις, νομίζουν ότι αν οι Σκοπιανοί πάρουν το όνομα Βαρντάσκα, ή άλλο που δεν θα εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία, ότι έτσι θα εξασφαλιστούν από ενδεχόμενη μελλοντική διεκδίκηση της Νοτίου Μακεδονίας.

Η Αλβανία, η Σερβία, η Τουρκία, και η Βουλγαρία, αν το αποφασίσουν, μπορούν να κατασκευάσουν ένα πλαστό ιστορικό αφήγημα και να διεκδικήσουν μέχρι την Κρήτη.

Το πολιτικό κατενάτσιο του "Δεν διεκδικούμε τίποτε, αλλά και δεν παραχωρούμε τίποτε", όχι μόνον είναι αυτοκτονικό, είναι εθνοπροδοτικό.

Είτε μιλάμε για την Βόρειο Ήπειρο, είτε για την Μικρά Ασία, είτε για την Βόρειο Θράκη, είτε για την Ανατολική Θράκη, είτε για την Βόρειο Μακεδονία, είτε για την Βορειοανατολική Κύπρο, είτε για τον Εύξεινο Πόντο, είτε για την Σικελία, σε όλες αυτές τις περιοχές αντιμετωπίζουμε αντίστοιχα προβλήματα με το πρόβλημα των Σκοπίων. Αφελληνισμένοι πληθυσμοί, και αρπαγή Ελληνικών εδαφών.

Η στρατηγική μας στην Βόρειο Μακεδονία δεν μπορεί να είναι διαφορετική από τις άλλες περιοχές που αναφέραμε. Αντιμετωπίζουμε παγωμένες συγκρούσεις(frozen conflicts) που κάποια στιγμή θα έρθουν στην επιφάνεια.

Η μακροπρόθεσμη στρατηγική μας σε όλες αυτές τις περιοχές είναι η σταδιακή Επανελλήνιση, με σταδιακή μετανάστευση και επανεγκατάσταση Ελλήνων, με ανάπτυξη ήπιας ισχύος και πολιτιστικής διπλωματίας, με σταδιακή αποδοχή των Ελληνικών ηθών και εθίμων, με την εναρμόνιση των τοπικών νόμων με την Ελληνική νομοθεσία, με την δημιουργία κοινών θεσμών, τραπεζών, και κυβερνητικών μηχανισμών στους οποίους θα πρωτοστατεί η Ελλάδα, με την αδελφοποίηση πόλεων των εν λόγω περιοχών με πόλεις της Ελλάδος.

Τα στρατηγικά σχέδια εθνικής ολοκληρώσεως φυσικά δεν θα καταρτιστούν ούτε θα υλοποιηθούν από το υπάρχον προδοτικό και μισελληνικό καθεστώς. Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τους Έλληνες για να συνεχίζουν να παπαγαλίζουν το "δεν διεκδικούμε τίποτε". Διότι τότε δεν πρέπει να μιλάμε για προδότες πολιτικούς, αλλά για προδότες πολίτες.

Για να ανατραπεί το υφιστάμενο μισελληνικό καθεστώς, θα πρέπει πρώτα οι πολίτες να απορρίψουν όλες τις ιδέες και το αξιακό σύστημα που τους έχει επιβάλλει το προδοτικό καθεστώς. Είναι κωμικοτραγικό να λένε κάποιοι Έλληνες ότι δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε τα Μακεδονικά εδάφη των Σκοπίων, και την ίδια στιγμή να κατηγορούν το καθεστώς ως προδοτικό.

Πρώτα πρέπει να αποβάλλουν από την ψυχή τους την μοιρολατρεία, μετά να ασπαστούν το στρατηγικό όραμα της Μεγάλης Ελλάδος, ύστερα να αγωνιστούν για την υλοποίησή του, και συγχρόνως θα γίνει η ανατροπή του καθεστώτος.

Αλλά αυτοί ξεκινούν αντιστρόφως: καλούν το σημερινό προδοτικό καθεστώς να υπερασπιστεί το όνομα της (Νοτίου) Μακεδονίας. Με το σαθρό σκεπτικό να μην αρπάξουν το όνομα οι Σκοπιανοί. Άρα να μην χάσουμε την (Νότιο) Μακεδονία.

Η ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος δεν μπορεί να επιτευχθεί από ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε ΕθνικοΑπελευθερωτικούς Αγώνες, και που εκ προοιμίου απεμπολούν τα ιστορικά δικαιώματα του εκτός συνόρων Ελληνισμού.

Η ιστορία είναι αμείλικτη. Η πολιτική είναι παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Όποιος δεν θέλει να διεκδικήσει την Βόρειο Μακεδονία, θα χάσει και την Νότιο Μακεδονία.

Αυτό που δεν διεκδικείς εσύ, θα το διεκδικήσει ο εχθρός σου.