Μία οπτική γωνία στον σχολιασμό για το πρόσφατο συλλαλητήριο για το Μακεδονικό ζήτημα που δεν αναδείχθηκε όσο έπρεπε, ήταν ότι εμφανίστηκαν πολιτικά πρόσωπα, οργανώσεις, κινήματα, και κάθε καρυδιάς καρύδι, τα οποία σε άλλα ζητήματα εκχωρούν πολύ ευχαρίστως τα πάντα σε αλλοεθνείς.
Πχ, σύνορα, θρησκεία, φυλή, νόμισμα. Αυτά τα ζητήματα δεν πειράζει αν τα ελέγχουν οι ξένοι. Κόλλησαν στο ζήτημα της Μακεδονίας.
Το ότι αρκετοί εξ αυτών έχουν δεχθεί αδιαμαρτύρητα το ευρώ, και την εκχώρηση της νομισματικής κυριαρχίας στους ξένους, δεν τους πολυπειράζει.
Το ότι με την προσάρτηση της Χώρας στην τότε ΕΟΚ, εκχωρήθηκε η εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδος, δεν φαίνεται να τους πολυπειράζει.
Το ότι η Χώρα δεν ελέγχει τα σύνορά της λόγω ΕΕ, δεν τους πολυπειράζει.
Το ότι όλη η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε αποικία του 4ου Ράιχ, δεν τους πολυπειράζει.
Το ότι εκατομμύρια λαθροεποίκων αποκτούν Ελληνική ιθαγένεια, δεν τους πολυπειράζει.
Το ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό θρησκευτική κατοχή και ότι η Ελληνική Θρησκεία τελεί εκτός νόμου, δεν τους πολυπειράζει.
Το ότι έχει ακρωτηριαστεί η Ελληνική Γλώσσα από τους ολετήρες του δημοτικισμού, δεν τους πολυπειράζει.
Το ότι έχει εκχωρηθεί η Ιωνία στους Τούρκους από τους "εθνάρχες" του παρελθόντος, και δεν διεκδικείται, δεν τους πολυπειράζει.
Το ότι έχει εκχωρηθεί η Ιωνία στους Τούρκους από τους "εθνάρχες" του παρελθόντος, και δεν διεκδικείται, δεν τους πολυπειράζει.
Τους ενοχλεί το όνομα των Σκοπιανών, αλλά δεν τους ενοχλεί το εκτρωματικό αισθητικό περιβάλλον στο οποίο ζούν.
Οπότε και στο Μακεδονικό ζήτημα, δεν θα μπορούσαν να πρωτοτυπήσουν. Ανέπτυξαν την γνωστή ενδοτική τους πολιτική, "δεν διεκδικούμε τίποτε, αλλά δεν παραχωρούμε τίποτε".
No comments:
Post a Comment