"Αν υποστηρίζουμε την απόσχιση εθνοτήτων, μπορεί να χάσουμε την Θράκη", μας λένε. Εξαρτάται...απαντάμε εμείς

Εξαρτάται...Εξαρτάται...Όπως κέρδισαν οι Αλβανοί της Αλβανίας το Κόσοβο, και σύντομα το Τέτοβο, έτσι μπορεί και εμείς να κερδίσουμε την Ανατολική Θράκη, την Σικελία, την Βόρειο Θράκη, την Βόρειο Μακεδονία. 

Πάντοτε εξαρτάται από πολλούς παράγοντες το ιστορικό αποτέλεσμα. Τίποτε δεν είναι προκαθορισμένο. 

Γιατί πάντοτε η σκέψη μας πρέπει να κατευθύνεται και να συνδέεται αποκλειστικώς με τους πιθανούς κινδύνους, και ποτέ με τις πιθανές ευκαιρίες; Στην πολιτική εμφανίζονται συγχρόνως ευκαιρίες και κίνδυνοι. Ποιός Έλληνας πατριώτης δεν θα ήθελε να αποσχιστεί η Ανατολική Θράκη; 

Γιατί πάντα να φοβόμαστε μήπως χάσουμε την Δυτική Θράκη, και να μην καλούμε σε αγώνα για απόσχιση της Ανατολικής Θράκης; Η φράση "μπορεί να χάσουμε κι εμείς την Θράκη", δεν είναι πλήρης. Θα ήταν πλήρης αν λέγαμε, "μπορεί να χάσουμε την Δυτική Θράκη". Ναι, αλλά μπορεί και να κερδίσουμε την Ανατολική Θράκη.

Η διαδικασία αποσχίσεως είναι αμφίπλευρη ή αν θέλετε δίκοπο μαχαίρι. Εννοείται ότι η απόσχιση της Ανατολικής Θράκης δεν θα γίνει με το υφιστάμενο καθεστώς. Με το παρόν καθεστώς κινδυνεύει η εδαφική ακεραιότητα όχι μόνον της Δυτικής Θράκης, αλλά όλης της Ελληνικής επικρατείας.

Όμως το πρόβλημα προϋπήρχε, δεν εμφανίστηκε τώρα με την απόσχιση της Καταλονίας. Το ζήτημα είναι ότι αν προσεγγίζουμε τα πράγματα στατικώς, ήτοι η απόσχιση είναι εξ ορισμού κάτι κακό, θα φτάσουμε στο σημείο να καταδικάσουμε την απόσχιση των Σικελών από την Ιταλία, υπό τον φόβο μήπως χάσουμε την Δυτική Θράκη.

Η απάντηση στο συγκεκριμένο δίλημμα είναι ότι διεκδικούμε την απόσχιση της Σικελίας και της Ανατολικής Θράκης, και διεξάγουμε λυσσασμένο αγώνα να μην χάσουμε ούτε μία σπιθαμή Ελληνικής γής. 

Αν ξεκινάμε με την λογική του "δεν διεκδικώ τίποτε, προκειμένου να μην χάσω κάτι που κατέχω τώρα", θα χάσουμε και αυτά που έχουμε διότι αυτό που δεν διεκδικούμε εμείς, το διεκδικεί ο εχθρός. Η πολιτική είναι παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. 

Η σωστή λογική διδάσκει, "διεκδικώ όσο το δυνατόν περισσότερα και συγχρόνως διατηρώ ανέπαφες τις μέχρι στιγμής κατακτήσεις μου". Έτσι αποκτούν ισχύ τα κράτη, δια των διεκδικήσεων, και ποτέ με το "δεν διεκδικούμε τίποτε".

Οι κίνδυνοι αρπαγής Ελληνικών εδαφών πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε θα υπάρχουν, ασχέτως τί θα πράξουν οι Καταλονοί. Το ζήτημα είναι ότι με την λογική του "δεν διεκδικώ τίποτε για να μην χάσω και αυτά που έχω", ποτέ δεν θα απελευθερωνόταν η Βόρεια Ελλάδα στους Βαλκανικούς πολέμους.